Diversiteit levert veel op

We zijn allemaal anders. Niet alleen als je kijkt naar je land van herkomst, geslacht, leeftijd, handicap of seksuele voorkeur. Ook in ons denken, allerhande voorkeuren en de plek in ons gezin verschillen we. Daarom is het zo goed dat er kennis is die laat zien hoe we productief met die verschillen omgaan. Die discipline heet diversiteit en inclusie. Zowel het bedrijfsleven als de maatschappij hebben diversiteit en inclusie nodig om succesvol te zijn en talent goed te benutten.

Niet op de radar bij de or

In juni 2021 ben ik daarom een project bij de SER gestart om or’s actiever te maken op diversiteit. Waarom? Omdat ik via onder andere Saniye Celik, professor diversiteit aan de Universiteit Leiden, te horen kreeg dat diversiteit helemaal niet op de radar staat bij or’s. Or’s die er wél mee aan de slag gaan zijn eerder uitzondering dan regel. En dat terwijl diversiteit zo’n belangrijke business case heeft. Saniye’s observatie sloot aan bij mijn 15 jaar durende ervaring in het begeleiden van or’s. Het beperkte onderzoek naar diversiteit in or’s op het gebied van leeftijd, culturele en etnische achtergrond lijkt Saniye’s stelling ook te ondersteunen. Het is bedroevend hoe weinig mensen met een diverse achtergrond er, gemiddeld genomen, plaatsnemen in de or.

Niet over ons zonder ons

Het leek zó simpel: even een beleidsstuk maken over or’s en diversiteit. Met een leuke jonge club organiseren we wat bijeenkomsten, nodigen we experts uit, we koppelen die informatie aan de rol van de or en klaar! Toch knaagde er iets. Het voelde te clean, te klinisch. Gelukkig was er een vrijwilliger uit onze club die zei: ‘Ga niet adviseren over mensen met een diverse achtergrond zonder hen erbij te betrekken.’ Kort samengevat: niet over ons, zonder ons. Die uitspraak liet me heel goed mijn blinde vlek zien. Ik had wel over die groep gelezen, maar veel te weinig gedaan om met hen in contact te komen. Ik zat vast in mijn bubbel.

Vast in je bubbel

Toen mijn collega’s en ik goed gingen zoeken waren er allerlei mensen die ons in contact wilden brengen met de doelgroep. Toen ik in gesprek ging met jongeren met een migratieachtergrond zag ik pas de pijn. De pijn dat je talentvol bent en niet aan de bak komt vanwege je achternaam. De boosheid over het onrecht. Dat hakte er stevig in en drukt je met je neus op de feiten. Diversiteit gaat niet over winst maken in je bedrijf en nieuwe klanten bereiken, het gaat om rechtvaardigheid.

Ik denk dat ik niet de enige ben die in een bubbel zit. Het verontrustende aan een bubbel is dat je je eigen kaders en beperkingen niet ziet. En als je omgeving de bubbel versterkt, dan lijkt er niks aan de hand.

Daarom de vraag: wanneer keek jij het onrecht aan als or?